|
|
HIPH - polski przemysł stalowy
|
|
Polski Przemysł Stalowy 2020
|
PPS 2020
|
|
|
|
Szanowni Państwo,
|
W 2019 roku warunki rynkowe dla branży produkcyjnej uległy pogorszeniu względem 2018 roku. Znaczne zmniejszenie wzrostu działalności budowlanej zapowiadało etap zakańczania wielu inwestycji infrastrukturalnych związanych z funduszami UE. Niewielkie wzrosty w przemyśle maszynowym, motoryzacyjnym i AGD wpasowały się także w ten trend spadkowy. Efektem niższego wzrostu sektorów konsumujących stal był znaczny spadek zużycia realnego stali, o ponad 1 mln ton. Wśród użytkowników stali widoczne było wyraźnie ograniczenie zapasów wyrobów stalowych. Przy mniejszym popycie doprowadziło to do znacznego spadku zużycia jawnego do 13,2 mln ton (aż o 12%). Pomimo spadku zużycia import i przywóz zwiększyły udział do rekordowych 74% krajowej konsumpcji. Kraje trzecie zwiększyły swój udział w imporcie do Polski. Największe wolumeny odnotowano w imporcie z Rosji i Ukrainy, chociaż największy przyrost należał do Serbii, Egiptu i Wietnamu.
Sektor stalowy na Świecie nadal działał w warunkach wojny handlowej, po wprowadzonych przez Donalda Trumpa w 2018 r. cłach na import stali i aluminium na amerykański rynek, a następnie działaniach odwetowych wśród większości krajów posiadających hutnictwo. Największymi eksporterami pozostały jednak kraje azjatyckie: Chiny, Japonia i Korea. Komisja Europejska odpowiedziała na te działania wprowadzając mechanizm safeguard. Jednak, zdaniem branży ustaliła zbyt wysokie, wynoszące 39 mln ton bezcłowe kontyngenty, na stal importowaną na Stary Kontynent, przez co kraje UE pozostały największym importerem stali na Świecie.
Rok 2019 kończył się słabnącym popytem, szczególnie w segmencie wyrobów płaskich.
W konsekwencji doszło do zatrzymania wielkiego pieca nr 5 w Krakowie, a stalownia w Częstochowie pracowała na poziomie 50% zdolności produkcyjnych.
Początek 2020 roku zapowiadał stabilizację. Koniunktura od początku 2020 r. sprzyjała firmom z sektora stalowego, portfele zamówień były wypełnione, ustalono termin przywrócenia do produkcji WP nr 5 w Krakowie w połowie marca. Jednak kryzys związany z pandemią Covid-19 znacząco zrewidował w dół prognozy dla rynku stali w Europie. Do połowy roku nie było przesłanek do wstrzymania produkcji hutniczej w Polsce i był popyt na wyroby hutnicze, chociaż znacznie osłabiony. Na szczęście bez większych zakłóceń pracował największy nasz "klient" - budownictwo.
Sytuacja hutnictwa krajowego nie jest zależna jedynie od rynku, lecz również od warunków funkcjonowania na nim dla branży. W 2020 roku przemysł stalowy może się spodziewać wzrostu kosztów, głównie z powodu wysokich cen energii. Wejdą też w życie przepisy dotyczące rynku mocy, a nadal nie udało się uzgodnić z rządem wprowadzenia dla sektora ulg z tego tytułu. Przed nami również czas na dostosowanie się do neutralności klimatycznej, cel UE zakłada do 2030 r. ograniczenie emisji CO2 o 30%, co oznacza konieczność kosztownych inwestycji w dekarbonizację, aby utrzymać pozycję konkurencyjną krajowych hut.
Szanowni Państwo,
Oddając w ręce Państwa to wydawnictwo, wyrażam przekonanie, że pomimo nieuchronnego spadku zużycia i produkcji stali w tym roku, wzrost gospodarczy w Polsce, w tym popyt na wyroby stalowe, powróci, a instrumenty ochrony rynku poprawią konkurencyjność krajowego przemysłu stalowego. Równie istotne dla przyszłości branży będą przepisy wprowadzające "zielony ład" w Europie oraz przepisy krajowe regulujące koszty energii dla produkcji stali.
|
|
Stefan Dzienniak
|
|
prezes zarządu |
|
Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej
|
|
|
|
|
|
