|
|
HIPH - polski przemysł stalowy
|
|
Polski Przemysł Stalowy 2021
|
PPS 2021
|
|
|
|
Szanowni Państwo,
|
Rok 2020 przejdzie do historii jako wyjątkowy. Od ponad 100 lat Świata a już szczególnie Europy nie nawiedziła plaga w takich rozmiarach jak pandemia koronawirusa COVID-19, która do UE "przywędrowała" z początkiem 2020 r. i zdeterminowała nasze życie społeczne, gospodarcze i polityczne. Pandemia jak każdy kryzys, niesie dla ludzi ogromne zagrożenie ale i szanse. Dzięki temu, że szanse wykorzystały sektory bio-farmaceutyczne ludzkość otrzymała szczepionki, które miejmy nadzieję, skutecznie pokonają ten okropny wirus.
Sektor stalowy nie przeszedł "suchą nogą" przez ten trudny czas, chociaż nie należy dla najbardziej poszkodowanych jak chociażby przemysł, szeroko rozumianych, usług.
Hutnicze zakłady należały do pierwszych, które wdrożyły procedury pracy zdalnej i ochrony pracowników na stanowiskach pracy. Dane rynkowe i produkcyjne po 6 miesiącach 2020 roku nie napawały optymizmem zwłaszcza, że pomimo wprowadzonych obostrzeń pandemia rozwijała się nadal. Popyt w całej UE zmniejszył się o 25% r/r, a produkcja zmniejszyła się o 18%, w Polsce popyt zmalał o 10%, a produkcja o 16%. Pod koniec roku rynek zaczął się ożywiać pomimo trwającej pandemii.
Za cały 2020 rok zużycie wyrobów stalowych w UE zmniejszyło się o 11% osiągając poziom 136 mln ton a produkcja wyniosła 139 mln i była mniejsza o 15%. W Polsce zużycie wyniosło 12,8 mln ton mniej o 6% r/r a produkcja stali wyniosła 7,85 mln ton - spadek o 12%. Aż 76% zużytych wyrobów w Polsce przyjechało zza granicy, w tym 24% z krajów trzecich. Statystyka ta szczególnie niedobrze wygląda w segmencie wyrobów płaskich gdzie udział importu/przywozu wyniósł 93%.
Pandemia negatywnie wpłynęła na poziom produkcji stali w większości krajów świata. Świat
wyprodukował 1,878 mld ton, podobnie jak w 2019 r. Globalnego spadku nie odnotowano, bowiem w kilku krajach udało się utrzymać wzrost: Chiny +5%, Rosja +3%, Turcja +6%, Iran +13%, Wietnam +12%, Egipt +13%. Pandemia przyczyniła się ostatecznie do zakończenia produkcji stali surowej w Krakowie, co przekłada się na zmniejszenie o ponad 2 ml ton zdolności produkcyjnych stali surowej w Polsce.
Europejscy hutnicy z niepokojem patrzą w przyszłość. Nasz rynek jest słabo chroniony przed nieuczciwą konkurencją z krajów, które nie podzielają "zielonych" poglądów UE i nie ponoszą kosztów polityki klimatycznej.
Pozwalamy na wywóz z UE ponad 20 mln ton zdekarbonizowanego surowca do produkcji stali tj. złomu stalowego i żeliwnego.
Uzgodnione w ramach UE tempo redukcji emisji CO2 do 2030 roku oraz wysokie ceny uprawnień EUA, spowodują konieczność odejścia od najbardziej efektywnej technologii produkcji stali ? technologii zintegrowanej.
Wysokie ceny energii elektrycznej i gigantyczne koszty transformacji polskiej energetyki stawiają przed hutnictwem w Polsce bardzo trudne wyzwania.
Oddając w Państwa ręce to wydawnictwo tli się we mnie nadzieja i wiara, że przyjdzie refleksja. Przecież stal jest jednym z najważniejszych metali, które zbudowały naszą cywilizację.
Z naszym bagażem doświadczeń uzasadnionym jest pytanie, czy może istnieć w środku Europy duże niezależne, suwerenne Państwo bez własnej produkcji stali? |
|
Stefan Dzienniak
|
|
prezes zarządu |
|
Hutniczej Izby Przemysłowo-Handlowej
|
|
|
|
|
|
